Hoi allemaal,

Inmiddels verblijf ik al weer langer dan 1 week in Ghana. We hebben deze week vrij gehad omdat onze uniformen die we nodig hebben in het ziekenhuis nog niet klaar waren.

Afgelopen week hebben we een introductie gehad. We zijn rondgeleid door Golokwati (ons dorpje) en in de stadjes eromheen zoals: Hohoe. We weten ons inmiddels aardig te redden hier in de omgeving. Met een groep van 8 mensen was het nog even uitzoeken hoe we het beste gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer. We reizen regelmatig met de taxi of trotro. De trotro is een busje waar ongeveer 12 mensen in kunnen. Dit busje stopt dan bij elk dorpje. Dit is vaak een chaos, alle trotro en taxi drivers willen zo snel mogelijk mensen hebben om te vervoeren.

We hebben dinsdag een rondleiding gekregen in het ziekenhuis waar we gaan werken. Het ziekenhuis ziet er echt heel erg goed uit. Er zijn net zo als in Nederland verschillende afdelingen. Mannen en vrouwen liggen niet samen op een afdeling maar zij hebben ieder een eigen afdeling. Ik sta met Britt op een afdeling. Om de week of om de dag wisselen we van afdeling zodat we alles te zien krijgen.

We hebben gehoord dat we veel mogen doen zoals het assisteren bij bevalling, operaties en verschillende verpleegtechnische handelingen. Hierin moeten we goed onze grens aangeven, omdat we niet alles geleerd hebben.

Het is leuk dat we van alles mogen zien en doen maar ik weet niet goed wat ik moet verwachten. We zijn ingelicht over de moeder en kind sterfte bij de bevalling, dit komt wel veel voor hier in Afrika. We hebben ons hier op voorbereid en weten dat we heftige dingen tegen gaan komen.

Tijdens de rondleiding kregen we ook de kans om het mortuarium te bekijken. Bijna alles rondom de dood is hier anders dan in Nederland. Als mensen hier overlijden worden ze begraven. Een crematie is alleen bedoeld voor mensen die slechte dingen hebben gedaan in het leven bijv. criminelen. Wanneer er iemand overlijd duurt het minimaal 3 maanden voor de begrafenis plaatsvindt. In die drie maanden ligt het lichaam in het mortuarium.

De nabestaande dragen gedurende 3 maanden zwarte kleding. Tijdens de begrafenis is er een groot feest om het verlies achter zich te laten. Het is de bedoeling dat de nabestaande daarna weer hun leven oppakken en doorgaan. Er wordt niet over de dood gepraat, er wordt eerder aangemoedigd om er niet aan te denken en verder te gaan.

Ze maken hier een kist die speciaal voor de overledenen is bedoeld. Is het bijv. iemand die altijd schoenmaker was kunnen ze een kist maken in de vorm van een schoen.

Het mortuarium zelf was ook erg anders dan in Nederland. Omdat de lichamen langer dan 3 maanden kunnen blijven liggen worden de lichaam op een andere manier verzorgd en koel gehouden. Ook liggen er een hele boel lichamen bij elkaar en dit hebben we gezien. Ik was erg geschrokken, maar na een paar gesprekjes kan ik ook bedenken dat dit bij de cultuur hoort.

Verder zijn we deze week nog naar de Wli Waterfalls gegaan. Dit was echt super mooi! Binnenkort gaan we naar een grotere waterval toe.

We hebben ook nog mijn 21^e verjaardag gevierd: eerst de hele dag aan het zwembad gelegen en in de avond zijn we lekker wezen uiteten! Daarna hebben we nog tot middernacht met z’n alle buiten gezeten, heel gezellig!

Vandaag hebben we onze eerste dag gehad in het ziekenhuis. Dit is mij goed bevallen! Volgende week ga ik hier meer over vertellen.

Liefssss Ruth